piątek, 10 lutego 2023

O sporze burmistrza Nowego Miasta Lubawskiego z radą miejską i starostą w dawnych czasach

Urząd burmistrza na ziemiach polskich pojawił się w XIV wieku. W czasach wcześniejszych miastami zarządzali wójtowie. W przypadku Nowego Miasta Lubawskiego było tak: 

Najpierw w 1325 roku ktoś kogo nie znamy z imienia i nazwiska dokonał lokacji miasta (uzyskano wówczas prawa miejskie). Osoba, która tym zarządzała pełniła urząd zasadźcy i potem zapewne stała się pierwszym wójtem nowo utworzonego miasta. Zasadźcą nazywamy osobę, która w dawnej Polsce, zwłaszcza w wiekach XII-XIII w imieniu właściciela danej ziemi posiadała przywilej dokonania lokacji miasta na prawie niemieckim. Miasta tworzono „od zera” albo po prostu przebudowywano (przelokowywano, modernizowano) istniejące już wsie bądź osady. Zasadźca w imieniu właściciela ziemskiego tym wszystkim zarządzał, dbał aby dana miejscowość spełniła wymagania lokacyjne i mogła uzyskać prawa miejskie.

Właścicielem ziemskim tych terenów był w tamtym czasie Otto von Lauterberg (późniejszy komtur nowomiejski w latach 1334-1335, wcześniej komtur ziemi chełmińskiej w latach 1320-1333)

Czy Nowe Miasto Lubawskie zbudowano „od zera”? Tego też nie wiemy ale posiadamy informacje o tym, że w dolinie rzeki Drwęcy istniała mała osada z drewnianym kościołem. O jej istnieniu wiemy ze skargi biskupa chełmińskiego Mikołaja, który w 1320 roku napisał, że mistrz krajowy pruski Fryderyk von Wildenberg oraz bracia zakonni zbudowali nad Drwęcą gród Jungburg (lub Julenburg) zwany pospolicie Nowym Grodem.

Wiemy też, że jeszcze w 1325 roku rozpoczęto budowę murowanego kościoła, czyli obecnej Kolegiaty pw. św. Tomasza Apostoła. Posiadamy również informacje o tym, że komtur nazwał nowo założone miasto Nuvenmarkt (Nowy Targ). Warto wspomnieć, że współczesna nazwa, czyli Nowe Miasto Lubawskie pojawiła się dopiero w roku 1937. Prędzej funkcjonowała nazwa Nowemmiasto nad Drwęcą bądź Nowe Miasto nad Drwęcą, a jeszcze wcześniej wspomniany Nuvenmarkt, czyli Nowy Targ. Oczywiście do budowy murów miejskich i wykopania fosy również przystąpiono zaraz po nadaniu praw miejskich.

 

Burmistrz:

W Nowym Mieście Lubawskim burmistrz stał na czele rady miejskiej, która składała się z kilku lub kilkunastu rajców wybieranych corocznie. Najstarszym znanym nam z imienia burmistrzem był Hofeman. Sprawował on swój urząd w 1422 roku. W źródłach pojawia się jeszcze Gothard Crapticz (burmistrz w 1454 roku) i Mateusz Langehermann - burmistrz w latach 1450 oraz 1453-1454.

Do głównych kompetencji burmistrza należało reprezentowanie miasta na zewnątrz. Burmistrzowie Nowego Miasta Lubawskiego uczestniczyli wielokrotnie w zjazdach stanowych. Natomiast do kompetencji rady miejskiej należało wydawanie zarządzeń zwanych wilkierzami. Wilkierze regulowały różnego rodzaju sprawy związane z rzemiosłem, regulacjami dla cechów, dotyczyły też spraw porządkowych i targowych.

 

Spór burmistrza z radą miejską i starostą:

Od zakończenia wojny trzynastoletniej (1454 - 1466) Nowe Miasto Lubawskie należało do Polski. W siedzibie wójta krzyżackiego, czyli na zamku w Bratianie urzędowali od tamtej pory polscy starostowie. W tym miejscu chciałbym przybliżyć spór między starostą a radą miejską i burmistrzem.

Nowe Miasto Lubawskie znajdowało się w granicach starostwa bratiańskiego więc starostowie rościli sobie prawa do wielu rzeczy i starali się poszerzać swe wpływy. Podobnie czynili wójtowie Zakonu kiedy jeszcze miasto należało do Krzyżaków. Analizując spory nowomieszczan ze starostami możemy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy. Otóż już pierwszy starosta, bohater "Wojny trzynastoletniej" Adam Wilkanowski starał się utrudnić miastu handel. Starosta różnymi sposobami dążył do zmonopolizowania bardzo opłacalnego handlu solą. Starał się przejąć szlak handlowy na rzece Drwęcy. Profesor Jarosław Poraziński podaje ciekawą sytuację z 1479 roku kiedy to szyper, czyli kapitan małego statku Melcher Katlewski dostarczył do Bratiana śledzie, a w drodze powrotnej do Gdańska "zabrał drewno, potaż, mąkę i zboże”.

Starosta starał się przemycać zboże do Gdańska z pominięciem miast (głównie Torunia, któremu w 1403 roku nadano przywilej składowy). Przywilej składowy otrzymywały najbogatsze, mające największe wpływy miasta. Zmuszał on kupców do zatrzymywania się w mieście ze swoim składem (towarem). Kupcy przymusowo musieli handlować przez określony czas w każdym mieście posiadającym przywilej składu. Handel w średniowieczu i epoce nowożytnej jest zagadnieniem bardzo obszernym. Poza przywilejem składowym istniał jeszcze szereg innych np. przymus drożny, cła, myto i wiele innych.

 

Tak więc Adam Wilkanowski w latach 1472 – 1490  był starostą urzędującym na zamku w Bratianie. W jego władzy było zbieranie podatków ze wszystkich podległych mu miejscowości oraz zarządzanie zamkiem. Podczas swoich rządów naraził się mieszkańcom Nowego Miasta Lubawskiego. Mieszkańcy miasta uważali, że jego działania zagrażają ich interesom, a rajcy (radni) miasta wysłali nawet kilka listów do Gdańska, Torunia i Elbląga, w których prosili o pomoc. Adam Wilkanowski często przyjeżdżał ze swojego zamku w Bratianie do ratusza w Nowym Mieście Lubawskim i groził radnym więzieniem. W tamtych czasach rada miejska, licząca kilka lub kilkanaście osób, była odpowiedzialna za sprawy porządkowe, handlowe oraz za sprawy związane z cechami rzemieślniczymi w mieście. Nic więc dziwnego, że ingerencja starosty z Bratiana w nowomiejski handel im się nie spodobała.

Adam Wilkanowski chyba pod koniec życia zaczął żałować tego jak się zachowywał. O wyrzutach sumienia mogą świadczyć okoliczności związane z jego pogrzebem. Otóż w 1490 roku, jego ciało, po uroczystej ceremonii, złożono w gotyckim grobowcu pod wieżą w Kościele pw św. Tomasza Apostoła w Nowym Mieście Lubawskim. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że wchodząc do kościoła przez główne wejście przechodzi po posadzce pod którą znajduje się krypta, w której spoczywa dawny starosta bratiański. Po jego śmierci przez osiem lat funkcję starosty sprawowała żona Dorota, a później synowie: Maciej, Zbigniew i Krystyn Wilkanowscy.

Tak oto skończył starosta, który zadarł z burmistrzem i radnymi z Nowego Miasta Lubawskiego.

 

 

Polecam artykuł:

Jakżyli średniowieczni mieszkańcy Nowego Miasta Lubawskiego?

 


Autor: Tomasz Chełkowski



Kontakt: 
ziemialubawska@protonmail.com



Wszelkie prawa zastrzeżone!
Jeśli chcesz skorzystać z moich materiałów najpierw zapytaj mnie o zgodę ;)