Clauko z Marzęcic

W 1405 roku niejaki Clauko z Marzęcic otrzymał od Zakonu krzyżackiego 15 grzywien[1]  za konie, które wzięły udział w wyprawie na Gotlandię[2]. Gotlandia (kliknij) jest wyspą na Morzu Bałtyckim, którą w tamtym okresie władali piraci. W 1398 roku Zakon krzyżacki przepędził piratów i władał wyspą do roku 1409[3]. W roku 1405 mieszkańcy niezadowoleni z rządów Zakonu zbuntowali się przeciwko władzy. Konie Clauka z Marzęcic przyczyniły się do stłumienia tych buntów. W latach 1423 – 1424 Marzęcice były wsią rycerską w okręgu Nowe Miasto Lubawskie. Oznacza to, że mieszkańcy byli zobowiązani do wystawiania jednego woja w zbroi lekkiej[4].   

Wiemy, że w XVI wieku Marzęcice były tzw. wsią miejską. W dokumentach z 1570 r. wspomina się, że miejscowość zajmowała obszar ok. 30 łanów, a mieszkańcy Nowego Miasta Lubawskiego mają w niej swoje gospodarstwa rolne[5].

W 1920 roku, po okresie zaborów, które na Ziemi Lubawskiej trwały od roku 1772 w Marzęcicach znajdowały się tylko trzy rodziny niemieckie. Pozostali oparli się germanizacji, posiadali polskie nazwiska i mówili w ojczystym języku[6]. 

---

[1] 1 grzywna chełmińska = 720 fenigów.

[2] Grążawski Stanisław, Ziemia lubawska na pograniczu słowiańsko – pruskim w VIII – XIII wieku. Studium nad rozwojem osadnictwa, Olsztyn 2009, s. 197.

[3] Falkowski Jan, Ziemia lubawska, Toruń 2006, s. 243.

[4] Ibidem, s. 243.

[5] Grabowski Stanisław, Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, s. 249, Falkowski Jan, Ziemia…, s. 243.

[6] Grabowski Stanisław, Z dziejów…, s. 249.

Autor: Tomek Chełkowski

Kontakt: 

ziemialubawska@protonmail.com

Wszelkie prawa zastrzeżone!
Jeśli chcesz skorzystać z moich materiałów najpierw zapytaj mnie o zgodę ;)